Dag 5 in Budapest

Meeting our classmates today... De eerste 'confrontatie' met alle mensen die hier in Budapest ook de minor Special Educational Needs zullen gaan volgen! Toen de wekker om 8 uur gegaan was dus snel alle ochtendrituelen vervuld en met een screenshot van de route voor het eerst op pad gegaan naar ons 'eigen gebouw' van de uni voor de komende maanden! Laten we het maar houden op de 'Faculty of Special Education', aangezien de Hongaarse naam moeilijk te onthouden is (Bárczi Gusztáv Gyógypedagógia Kar).

Vanuit onze ervaringen met het tropische weer van de afgelopen dagen een zomers setje aangetrokken, maar dit bleek helaas toch niet zo'n goed idee. Toen we het metrostation uitkwamen, begon het best wel hard te 'druppelen'. De eerste regen in Budapest was een feit! We versnelden onze pas, maar dit scheen ook nog eens in de verkeerde richting te zijn. Gelukkig kwamen we al snel twee andere verdwaalde meiden tegen die even later de goede input gaven en ons zonder moeite naar 'ons gebouw' toe leidden. In het gebouw het genoteerde lokaal opgezocht. We waren alweer aan de late kant, maar hebben gelukkig alweer geoorloofd en ongestoord naar binnen kunnen lopen, omdat de algemene informatie nog niet begonnen was. Op tijd komen zal hier geloof ik nog een behoorlijke hindernis worden...

We werden vriendelijk begroet door de Erasmus coördinator van onze faculteit en namen (alweer) plaats op de voorste rij. Dit keer was al gauw iedereen gearriveerd en startten we met een voorstelronde. Op dat moment bleek de klas direct uit massa's Nederlanders en Duitsers te bestaan. De twee Noorse studenten en één Hongaarse student vormden een uitzondering. Gelukkig hadden we als 'klas' al snel een klik door de het kennismakingsspel dat volgde. We probeerden zonder te praten op volgorde te gaan staan van geboortedatum. Dit bleek echter nog erg lastig! Iedereen heeft zo zijn eigen idee van het uitbeelden van zijn of haar geboortedatum. Gelukkig heeft dit een hoop gelach opgeleverd toen de volgorde hardop gecheckt werd.

In tegenstelling tot de vorige presentatie werd er vlot door de Powerpoint met algemene informatie heen gegaan. Anyway, we kregen de belangrijkste informatie op papier mee en moesten vervolgens nog even wachten op de officiële registratie en het tekenen van ons bewijs van studie in het buitenland. In de tussentijd veel met onze groepsgenoten gekletst, nummers uitgewisseld en natuurlijk de nodige Whatsappgroepjes aangemaakt toen de WiFi-code ontrafeld was. Tsja, er is tegenwoordig geen ontkomen meer aan! Zelfs de docenten gebruiken Facebook voor het plaatsen van ons rooster, dus kon een groepschat niet meer weggedacht worden.

Na dit hele gebeuren een korte, maar krachtige rondleiding gekregen door het gebouw dat nog kleiner is dan ons vertrouwde pabogebouwtje in Nederland. Ach, het 'ons-kent-ons' gevoel zal in zo'n faculteit wel sneller tot zijn recht komen :).

Daarna zijn we terug naar ons appartement gegaan om te lunchen, uit te rusten en ons op te frissen voor de volgende evenementen van die middag. Hoewel we van tevoren niet gedacht hadden dat we de gehele officiële jaaropening zouden missen...

Ja hoor, onze 'kaart-lees-skills' hebben ons die middag toch echt in de steek gelaten. We zijn compleet verdwaald tijdens onze zoektocht naar The Faculty of Law, wat we bovendien eerder zonder problemen gevonden hadden. Na verschillende rondjes te hebben gelopen en in een verkeerd gebouw vijf trappen omhoog te hebben geklommen om vervolgens zonder succes weer terug te keren, kwamen we één uur te laat aan bij onze locatie. De jaaropening was voorbij, evenals een deel van de belangrijke 'Information Market'. Oeps... Toch nog snel in de rij kunnen gaan staan voor in onze ogen het belangrijkste hebbedingetje van onze trip naar Budapest: een Welcome Pack met een prepaid Vodafone simkaart om ook buiten ons appartement zorgeloos te kunnen internetten. Althans, deze hebben we natuurlijk niet alleen gekocht om onze Whatsappverslaving te ondersteunen, maar elkaar ook in geval van nood of gewijzigde plannen gratis op de hoogte te kunnen houden :) Daar denken we natuurlijk ook nog over na!

Rond een uur of half 5 was het alweer tijd om te verkassen naar de volgende verzamelplaats. Tot 7 uur zouden wij ons bevinden op een boot over de Donau in het warme zonnetje :). Ook dit was één van de activiteiten die ESN ELTE georganiseerd had en wij waren erbij dankzij onze oplettendheid! Wie Facebook vaak checkt, kan zich op tijd inschrijven voor deze evenementen. En drie keer raden wie dit vaak genoeg doen... Yes, dat zijn de dames uit huize Krot Kapot! :)

Het wachten duurde lang en werd, eenmaal aangekomen bij de opstapplaats, nogmaals een halfuur uitgesteld. Gelukkig werd de tijd overbrugd door nieuwe ontmoetingen en gezellige praatjes. En wij? Wij stonden ook nog eens helemaal vooraan, met een stoet van 195 studenten achter ons. Klaar om aan boord te gaan en de beste plekjes uit te zoeken!

We hebben twee uur lang genoten van de mooie uitzichten en fotowaardige gebouwen en bezienswaardigheden en kijken met een goed gevoel terug op een geslaagde namiddag!

Het verlate diner bestond uit een lekkere pizza uit ons eigen oventje. We sloten de dag af met het terugkijken van gemiste programma's als Flikken Maastricht en Expeditie Robinson. Tsja, we moeten toch een beetje bijblijven, hè, voordat we geheel inburgeren in dit Hongaarse leven zonder televisie!

Die avond lagen we allemaal nog voor 00.00 uur in ons bedje. En dat op een vrijdagavond! Omdat het besef van dagen hier al de hele week vrij laag is, had niemand een écht weekendgevoel en maakte een avondje vroeg slapen dan ook niets uit :)

Slaaplekker!

Liefs x