Dag 6 in Budapest
Door: Lauke
Blijf op de hoogte en volg Lauke
05 September 2015 | Hongarije, Boedapest
De nodige zaterdagplannen voor vandaag waren al gemaakt, dus nadat iedereen uitgeslapen opstond, werd er samen ontbeten en een tijd afgesproken om naar de IKEA te gaan. Ja, die hebben ze hier! En deze bekende winkel zit ook nog eens op 20 minuutjes afstand! Het zal voor velen echter wel een raadsel zijn waarom wij zo graag een bezoekje aan deze keten wilden brengen. Alsof we er in Nederland nog niet vaak genoeg geweest zijn...
Overigens hadden wij wel de nodige redenen om onze zaterdagmorgen in de IKEA te besteden. Velen van ons waren op zoek naar een kussen in de hoop onze nekklachten en spierpijn te kunnen verminderen. Ook waren we allemaal op zoek naar kleine spulletjes om onze kamers nog net iets sfeervoller, praktischer en persoonlijker te kunnen maken (denk aan plantjes en bloemetjes of praktische spulletjes als opbergbakjes). Hoewel we tijdens onze wandelroute best veel dingetjes verzameld hadden, bleken we bij de kassa over het algemeen flink ge-euroshopt te hebben. Dat was nog eens een leuke meevaller! Over het vervoeren van de gekochte producten hadden we echter niet helemaal goed nagedacht. In de metro waren onze uitpuilende tassen niet zo'n heel handig idee met zoveel andere reizigers om ons heen. Gelukkig hebben we niet veel gemerkt van eventuele irritaties en zijn onze spullen (en wijzelf) heelhuids thuisgekomen. Oja, huize Krot Kapot is voortaan ook voorzien van een echte huismascotte: Puchi (zeg: Poetsjie) de rat. Heel handig, die goedkope knuffelbeestjes bij de IKEA! Als Puchi voortaan ergens op de foto staat, zullen jullie begrijpen waarom, haha. We zijn niet voor niets aan het studeren om juf te worden, dus mag een kinderknuffel in ons huis natuurlijk niet ontbreken!
Aangezien ons IKEA bezoekje langer duurde dan verwacht (daar kon je op wachten met de wensen van vijf verschillende meiden) en we voor de zaterdagmiddag een tripje naar Buda op het programma hadden staan, schoot onze lunch die dag er enigszins bij in. Echter hoefden we hier niet lang om te treuren: 'onze' Gyrosman zwaait ons nog steeds iedere dag vrolijk gedag en hoopt iedere keer weer dat wij toch even naar binnenlopen om onze maag te vullen met zijn specialiteiten! We besloten hem daarom vandaag maar blij te maken en kochten onze overheerlijke lunch bij 'Hello Gyros' onderweg naar de tramhalte. Een leuk feitje: aan de naam van de eettent hebben wij onze dagelijkse groet aan de Gyrosman te danken (er wordt altijd luidkeels 'Helloooo!' heen en weer geroepen).
Daarna ons tripje naar de andere kant van het water voortgezet. Van Pest (de kant waar wij wonen) hadden we namelijk al het nodige gezien, maar van Buda wisten we nog vrijwel niets. We stapten in de tram om vervolgens de laatste halte uit te stappen en bergwaarts naar 'The Castle Hill' te wandelen, een bezienswaardigheid dat volgens onze pocketboekjes Budapest wel een bezoekje waard was. Jaja, pas aan de Buda-kant merk je dat er daadwerkelijk bergen in Hongarije bestaan!
En de schrijvers van de pocketboekjes kregen inderdaad gelijk! We stonden oog in oog met een mooi kasteel met een nog mooier uitzicht. Daarom begrepen we al snel waarom we die middag zoveel bruiloftsgezelschappen in en rondom Castle Hill tegengekomen zijn. Na verschillende foto's te hebben gemaakt van de prachtige locatie en elkaar hebben we een lekker ijsje gehaald en zijn we door een aantal authentieke straatjes teruggewandeld richting de bekende liftjes die ons vanaf boven naar de brug naar Pest zouden vervoeren. Helaas was het half 6 toen we de liftjes passeerden en bleek dat de sluitingstijd van deze originele vervoersmiddelen te zijn. That's a pity! Gelukkig zijn we nog jong en hebben we de tocht naar beneden te voet overbrugd.
We besloten nog wat extra uitzicht mee te pakken door de brug naar Pest over te steken. Vervolgens hebben we de metro naar ons appartementje gepakt en zijn we na een lekker drankje begonnen aan het klaarmaken van overheerlijke tagliatelle met zalm.
Die avond hebben we gezellig de nodige kaartspelletjes gespeeld (waaronder 'Shithead', nog nooit van gehoord) en wijntjes gedronken. Er ontstonden goede gesprekken en op deze manier werd de basis gelegd voor een avondje terras met onze Erasmus klasgenoten. Ook dit idee pakte heel gezellig uit en na de nodige praatjes en grapjes bij een leuke 'pub' besloot iedereen zijn of haar bedje op te zoeken. Uitgaan zat er voor niemand in. Toch kan de avond bestempeld worden met een dikke vette prima!
Liefs en tot morgen :)
Overigens hadden wij wel de nodige redenen om onze zaterdagmorgen in de IKEA te besteden. Velen van ons waren op zoek naar een kussen in de hoop onze nekklachten en spierpijn te kunnen verminderen. Ook waren we allemaal op zoek naar kleine spulletjes om onze kamers nog net iets sfeervoller, praktischer en persoonlijker te kunnen maken (denk aan plantjes en bloemetjes of praktische spulletjes als opbergbakjes). Hoewel we tijdens onze wandelroute best veel dingetjes verzameld hadden, bleken we bij de kassa over het algemeen flink ge-euroshopt te hebben. Dat was nog eens een leuke meevaller! Over het vervoeren van de gekochte producten hadden we echter niet helemaal goed nagedacht. In de metro waren onze uitpuilende tassen niet zo'n heel handig idee met zoveel andere reizigers om ons heen. Gelukkig hebben we niet veel gemerkt van eventuele irritaties en zijn onze spullen (en wijzelf) heelhuids thuisgekomen. Oja, huize Krot Kapot is voortaan ook voorzien van een echte huismascotte: Puchi (zeg: Poetsjie) de rat. Heel handig, die goedkope knuffelbeestjes bij de IKEA! Als Puchi voortaan ergens op de foto staat, zullen jullie begrijpen waarom, haha. We zijn niet voor niets aan het studeren om juf te worden, dus mag een kinderknuffel in ons huis natuurlijk niet ontbreken!
Aangezien ons IKEA bezoekje langer duurde dan verwacht (daar kon je op wachten met de wensen van vijf verschillende meiden) en we voor de zaterdagmiddag een tripje naar Buda op het programma hadden staan, schoot onze lunch die dag er enigszins bij in. Echter hoefden we hier niet lang om te treuren: 'onze' Gyrosman zwaait ons nog steeds iedere dag vrolijk gedag en hoopt iedere keer weer dat wij toch even naar binnenlopen om onze maag te vullen met zijn specialiteiten! We besloten hem daarom vandaag maar blij te maken en kochten onze overheerlijke lunch bij 'Hello Gyros' onderweg naar de tramhalte. Een leuk feitje: aan de naam van de eettent hebben wij onze dagelijkse groet aan de Gyrosman te danken (er wordt altijd luidkeels 'Helloooo!' heen en weer geroepen).
Daarna ons tripje naar de andere kant van het water voortgezet. Van Pest (de kant waar wij wonen) hadden we namelijk al het nodige gezien, maar van Buda wisten we nog vrijwel niets. We stapten in de tram om vervolgens de laatste halte uit te stappen en bergwaarts naar 'The Castle Hill' te wandelen, een bezienswaardigheid dat volgens onze pocketboekjes Budapest wel een bezoekje waard was. Jaja, pas aan de Buda-kant merk je dat er daadwerkelijk bergen in Hongarije bestaan!
En de schrijvers van de pocketboekjes kregen inderdaad gelijk! We stonden oog in oog met een mooi kasteel met een nog mooier uitzicht. Daarom begrepen we al snel waarom we die middag zoveel bruiloftsgezelschappen in en rondom Castle Hill tegengekomen zijn. Na verschillende foto's te hebben gemaakt van de prachtige locatie en elkaar hebben we een lekker ijsje gehaald en zijn we door een aantal authentieke straatjes teruggewandeld richting de bekende liftjes die ons vanaf boven naar de brug naar Pest zouden vervoeren. Helaas was het half 6 toen we de liftjes passeerden en bleek dat de sluitingstijd van deze originele vervoersmiddelen te zijn. That's a pity! Gelukkig zijn we nog jong en hebben we de tocht naar beneden te voet overbrugd.
We besloten nog wat extra uitzicht mee te pakken door de brug naar Pest over te steken. Vervolgens hebben we de metro naar ons appartementje gepakt en zijn we na een lekker drankje begonnen aan het klaarmaken van overheerlijke tagliatelle met zalm.
Die avond hebben we gezellig de nodige kaartspelletjes gespeeld (waaronder 'Shithead', nog nooit van gehoord) en wijntjes gedronken. Er ontstonden goede gesprekken en op deze manier werd de basis gelegd voor een avondje terras met onze Erasmus klasgenoten. Ook dit idee pakte heel gezellig uit en na de nodige praatjes en grapjes bij een leuke 'pub' besloot iedereen zijn of haar bedje op te zoeken. Uitgaan zat er voor niemand in. Toch kan de avond bestempeld worden met een dikke vette prima!
Liefs en tot morgen :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
