Dag 3 in Budapest

Gelukkig hadden we de tweede nacht wat beter geslapen en hoefden we nog steeds geen wekker te zetten, dus rolden we rond een uur of 11 ons bed uit. Tijdens een lekker ontbijtje hebben we samen gediscussieerd over onze dagbesteding. Het leek ons een goed idee om als echte nieuwkomers eens een deel van de stad te gaan verkennen. We pakten onze verzameling pocketboekjes Budapest erbij en gingen op zoek naar interessante routes in en rondom het centrum van deze mooie stad.

Na onze plannen te hebben genoteerd, maakten we ons klaar voor een nieuwe, warme dag en vertrokken we vol goede moed naar de tram en vervolgens naar het metrostation. Hoewel deze vervoersmiddelen ook hier in Hongarije elke dag druk bezocht worden en bomvol zijn, mocht dit de pret niet drukken. Het is namelijk iedere keer een hele klus om niet om te vallen en op je snoet in het midden van het gangpad te belanden, aangezien de tramchauffeurs hier allemaal dezelfde instelling hebben. 'Gas op die lollie!'

Gelukkig hoefden we in eerste instantie niet ver te reizen en stapten we al snel uit om aan een wandeling langs de Donau te beginnen. Wat een geweldig uitzicht! Al die verschillende bruggen, afstekend tegen een prachtig blauwe lucht en een vrolijk schijnend zonnetje. We fell in love!

Even later kwamen we uit bij een heel groot 'voetenbad' midden in het centrum. Onze voetjes hadden er inmiddels al een grote wandeling op zitten, dus waren we het er allemaal over eens dat ze wel wat verkoeling verdienden. We vonden een plekje voor 5 tussen de vele bezoekers in en baadden onze voeten in het felblauwe water. De zonnebrand moest zelfs aan dit rustmomentje toegevoegd worden... 32 graden!

Na een impulsieve fotosessie doorgelopen naar een groot reuzenrad. Voor de grap werd dit onderling de Budapest Eye genoemd (vanuit onze studietrip naar de London Eye afgelopen februari). Even later bleek deze bezienswaardigheid ook daadwerkelijk zo te heten... Haha. Naast het reuzenrad een miniatuurversie van een 'slotjesmonument' bezocht, afgeleid van de slotjesbrug in Parijs.

Via een toeristische route zijn we vervolgens in een gezellig straatje vol barretjes, cafeetjes en restaurantjes beland. Het Italiaanse schepijs bleek hier omgerekend slechts 60 cent per bol te zijn en het weer liet het meer dan toe, dus tien minuutjes later genoten we van de vreemdste, maar origineelste ijssmaken die we tot nu toe tegengekomen waren (chocolademint-ijs?!).

Tot slot passeerden we een enorm gebouw met allerlei leuke, gekleurde patroontjes op het dak. Eenmaal naar binnen gelopen, bleek dat we beland waren in één van de grote Market Halls van Budapest. We keken onze ogen uit. Van fruit en groente tot honderden souvenirs en collecties oude klederdracht en moderne kleding: alles werd door de lokale bevolking tentoongesteld op twee verdiepingen in de hoop de nodige centjes binnen te halen. Aangezien we toch nog fruit en groente nodig hadden, hebben we deze 'locals' meer dan blij gemaakt door de nodige producten te kopen. Daarna zijn we richting de Spar gelopen om de rest van onze 'avondboodschappen' te gaan doen.

Na een enerverende middag had vrijwel niemand meer zin om te gaan koken. We werden dan ook gewenkt door onze ovenfrietjes en een gemakkelijke en frisse salade. Overigens was dit een prima avondmaal en zijn we 's avonds allemaal op onze eigen manier gaan uitrusten van de vele indrukken. Morgen moeten we voor een eenmalige presentatie na een aantal weken vakantie dan toch weer de collegebanken in, maar dan wel in een ander land. Wat moeten en kunnen we verwachten? Wie zullen er allemaal zijn? Welke nationaliteiten zullen we tegenkomen? En zullen we onze weg naar de desbetreffende faculteit in zo'n grote stad als deze überhaupt wel in één keer gaan vinden? Als we even naar onszelf kijken, zijn we allemaal van die Handige Harry's en trekken we elkaar allemaal mee in ons zogenaamde besef van routes hier, dus ik ben benieuwd! De spanning stijgt, tijd om te gaan slapen...

Welterusten! X